Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.
Στατιστικά Στοιχεία για την Ελλάδα
Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως
υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν
κακοποίηση είναι έγγαμες.
- Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.
- Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών - θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου τέσσερις στις δέκα προέρχονται από τα Βαλκάνια.
- Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται. 7 στις 10 γυναίκες - θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
- Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών είναι άνεργος.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με αφορμή το
μάθημα της ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (A΄ Λυκείου) μιλήσαμε πρόσφατα για το θέμα της προίκας που
ίσχυε στη χώρα μας για πολλά χρόνια και επηρέασε σε σημαντικό βαθμό τη ζωή όχι
μόνο των γυναικών αλλά και ολόκληρης της οικογένειας. Αν και στην Ελλάδα έχει
καταργηθεί δια νόμου από το 1983, ωστόσο σε πολλές χώρες παρά τη νομοθετική απαγόρευση
που επίσης ισχύει, ο αναχρονιστικός αυτός θεσμός παραμένει σε πλήρη ισχύ με τη βοήθεια της
απέραντης φτώχειας.
Στο Μπαγκλαντές, για παράδειγμα, τόσο η πλειοψηφία των
Μουσουλμάνων όσο και η μειοψηφία των Ινδουιστών κατοίκων που συνωστίζονται
στην πάμπτωχη πυκνοκατοικημένη χώρα, ζητάνε ή δίνουν προίκα για να παντρευτεί
ένα κορίτσι, που συνήθως από την ηλικία των δέκατεσσάρων χρόνων αρχίζει να
παζαρεύεται. Η προίκα ακολουθεί τη νέα γυναίκα και αποτελεί όρο για να γίνει
αποδεκτή από την καινούρια οικογένειά της. Πολλές φορές οι απαιτήσεις είναι
μεγάλες και γι’ αυτό η προίκα δίνεται κατά δόσεις ακόμα και ύστερα από αρκετά
χρόνια γάμου, είτε με μετρητά είτε μερικές φορές με ολόκληρες γεωργικές
σοδειές. Αυτό είναι το λιγότερο. Γιατί η προίκα είναι συνδεμένη με την
απίστευτη ταπείνωση της γυναίκας στην κοινωνία της χώρας και τις τρομακτικές
κακοποιήσεις και δολοφονίες που γίνονται όταν δεν εκτελεστούν οι συμφωνίες ή
όταν προκύψουν νέες απαιτήσεις…..
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου