Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Παγκόσμιες ημέρες : ουσία ή κούφια λόγια;...

Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς,
λυτρώνω μάνες και γιους.
Κάνω τη γλώσσα μου την πορφυρένια, ατόφιο μολύβι·
και την ψυχή μου ένα απ
έραντο από στίχους καλύβι.
Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη.
Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι.




Επειδή μόνο με λόγια δεν αλλάζει ο κόσμος και οι παγκόσμιες ημέρες μένουν μόνο κατ' ευφημισμόν ημέρες ενδιαφέροντος και ανησυχίας...

Με μικρές καθημερινές πράξεις και ΕΠΙΛΟΓΕΣ έρχονται οι μεγάλες και ουσιαστικές αλλαγές που δεν αφορούν μονάχα στη δική μας ζωή αλλά και των άλλων, κυρίως των παιδιών, σε όλη την οικουμένη.

Kανένα από τα παιδιά στις παρακάτω φωτογραφίες ΔΕΝ επέλεξε να βρίσκεται σ' αυτή την κατάσταση. ΕΤΥΧΕ να γεννηθεί εκεί....


ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
" Για το παιδί "


Τα παιδιά θέλουν παπούτσια
τα παιδιά θέλουν ψωμί
θέλουνε και φάρμακα
δούλεψε και συ.
 



Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε
το παιδί: ζωή
Τίποτ’ άλλο, Ζωή.






Ζύμωνε στη σκάφη
πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί
ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή
για το παιδί.










Ζύμωνε το χώμα
με το δάκρυ δάκρυ
φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί
να πετάει τη νύχτα
και να κελαηδεί
για το παιδί

Τούτη είναι η ζωή μας
τούτο το μεγάλο, τίποτ΄ άλλο
γέλα κλάψε, πες ό,τι θες
το παιδί ζωή: ζωή
τίποτ΄άλλο!



Αlice Walker (Αμερικανίδα  συγγραφέας)

"Η πιο σημαντική ερώτηση στον κόσμο είναι : γιατί κλαίει το παιδί;


Νίκος Καζαντζάκης

" Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν,
θεός δεν υπάρχει"


Λ.Παπαδόπουλος (στιχουργός)

"Γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα"













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου